علامت های عدم تحمل غذایی در بزرگسالان - وبلاگ راضانی

هر مسئله ای که حاصل مصرف مواد غذایی خاص باشد، معمولاً به عنوان مسمومیت غذایی مطرح می گردد. اصطلاح آلرژی غذایی نیز در بعضی مواقع به صورت نادرستی در این مورد استفاده می گردد. با این حال، تفاوت واضحی بین آلرژی غذایی، مسمومیت غذایی و عدم تحمل غذایی وجود دارد. این سه اختلال علائمی را ایجاد می نمایند که تنها مربوط به هر کدام است و به علائم اختلال دیگری ارتباطی ندارد. عدم تحمل غذایی، بزرگسالان و بعلاوه بچه ها را تحت تأثیر قرار می دهد، با این حال، وقوع آن در بزرگسالان نسبت به بچه ها بیشتر است.

عدم تحمل غذایی چیست؟

عدم تحمل غذایی، عدم توانایی بدن به هضم بعضی غذاها، نوشیدنی ها و افزودنی های غذایی می باشد. این اختلال هنگامی که بدن واکنش های فیزیولوژیکی نامطلوب خاصی را ایجاد کند، حتی هنگامی که یک غذای غیر آلرژیک مصرف می گردد، رخ می دهد. عدم تحمل غذایی حاصل عدم وجود آنزیم های خاصی است که به منظور تجزیه پروتئین های موجود در غذا جهت تسهیل واکنش هضم مورد احتیاج است. از طرف دیگر، آلرژی های غذایی به واسطه تحریک سیستم ایمنی بدن به وسیله بعضی غذاها ایجاد می گردد. این غذاها قادر به فراوری واکنش های آلرژیک تنها در بعضی افراد هستند و ممکن است برای بعضی افراد دیگر کاملاً ایمن و بدون ضرر باشند. مسمومیت غذایی یک اختلال دیگر است که در این عارضه مواد سمی به وسیله غذا وارد بدن می شوند. سپس این مواد باعث بروز بعضی علائم خاص در افراد می گردد.

علائم عدم تحمل غذایی در بزرگسالان

عدم تحمل غذایی یک پدیده شایع در بزرگسالان و بعلاوه بچه ها می باشد. شایع ترین نوع آن، عدم تحمل به لاکتوز می باشد. این اختلال حدود 10 درصد از جمعیت بزرگسال در آمریکا را تحت تأثیر قرار می دهد. عدم تحمل به لاکتوز به واسطه اندازه کم و یا عدم وجود آنزیمی به نام لاکتوز رخ می دهد. افراد مبتلا به اختلال عدم تحمل به لاکتوز نمی توانند محصولات لبنی را هضم نمایند. بچه ها معمولاً با اندازه زیاد لاکتوز در بدن متولد می شوند. بنا بر این، علائم عدم تحمل به لاکتوز تنها بعد از 2 سالگی، هنگامی که فراوری لاکتوز در بدن آغاز به کاهش می نماید، بروز می نماید.

در زیر فهرستی از غذاهای رایجی که باعث بروز واکنش های عدم تحمل غذایی در بعضی افراد می گردد، ذکر شده است:

محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست، توت فرنگی، مرکبات و گوجه فرنگی، افزایش دهنده های طعم غذایی مانند مونو سدیم گلوتامات، شکلات، تخم مرغ و به ویژه سفیده تخم مرغ، هیستامین و آمین های دیگر در بعضی غذاها و افزودنی های غذایی.

عدم تحمل غذایی اغلب مرتبط با بیماری هایی مانند آسم، سندروم خستگی مزمن و سندروم روده تحریک پذیر می باشد. واقعیت دیگر درباره عدم تحمل غذایی این است که شما ممکن است تا آخر عمر خود نیز این اختلال را تجربه نکنید. این امر بدین معناست که شما می توانید بدون هیچ مسئله ای در کل زندگی خود هر نوع غذایی را مصرف کنید. اما واقعیت این است که همواره مشکل هضم و به ویژه هضم بعضی مواد غذایی را دارید و ممکن است در این زمینه هیچ گونه علائمی را نشان ندهید، بنا بر این در این مواقع شما متوجه مشکل خود نمی شوید. سنین پیری، بیماری یا استرس می تواند باعث به خطر انداختن سیستم گوارشی شما گردد. بنا بر این، در این مواقع احتمال بیشتری وجود دارد که علائم عدم تحمل غذایی را تجربه کنید. در سنین بالا، بدن نمی تواند آنزیم های کافی را فراوری کند و بنا بر این نسبت به ابتلا به اختلالات مربوط به غذاهای مختلف حساسیت بیشتری پیدا می نماید.

وقوع علائم عدم تحمل غذایی بعلاوه تا حد زیادی وابسته به اندازه غذایی است که شما مصرف می کنید. شما ممکن است در صورتی که تنها مقادیر کمی غذاهای مشکل زا را روزانه مصرف کنید، هیچ گونه علائم و مسئله ای در رابطه با عدم تحمل غذایی بروز ندهید. در واقع، بدن شما ممکن است از یک نوع غذای مشکل زا استفاده نموده و واکنش خاصی نیز به آن نشان ندهد. عدم تحمل غذایی اغلب مرتبط با بیماری هایی مانند آسم، سندروم خستگی مزمن و سندروم روده تحریک پذیر می باشد. با این حال، مصرف مقادیر بالای غذا باعث بروز عوارض نامطلوب در بدن می گردد. علائم عدم تحمل به غذا در طول دوره زمانی از چند روز تا حتی هفته ها بعد از مصرف غذا توسعه می یابد. در حالی که، علائم آلرژی غذایی به صورت لحظه ای و چشمگیرتر می باشد. علائم معمول عدم تحمل غذایی شامل معده درد، نفخ شکم، استفراغ، سوزش معده، اسهال، سر درد، تحریک پذیری و عصبی بودن است.

عدم تحمل غذایی عمدتاً به زمینه های ژنتیکی نسبت داده می گردد. بعضی افراد به طور طبیعی و برنامه ریزی شده بعضی آنزیم های مورد احتیاج را در مقادیر کم فراوری نموده و یا این که اصلاً این آنزیم ها را فراوری نمی نمایند. راه های بسیار کمی به منظور غلبه بر این مشکل وجود دارد. برترین راه چاره، شناسایی غذاهایی است که هضم آن برای شما مشکل زاست و باید به طور کامل از مصرف چنین غذاهایی خود داری کنید. با این حال، باید مواد غذایی جایگزین این غذاها را در رژیم غذایی خود قرار دهید تا از کمبود بعضی مواد تغذیه ای و بروز مسائل بعدی جلو گیری به عمل آید. افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز می توانند قرص های حاوی آنزیم لاکتوز مصرف نمایند، بچه ها نیز می توانند در این زمینه از شیر سویا استفاده نمایند. علائم عدم تحمل غذایی می تواند با یاری داروها و رژیم غذایی مناسب کنترل گردد. با این حال، قبل از قرار دادن مواد غذایی جایگزین در رژیم غذایی خود، حتماً با پزشک متخصص در این زمینه مشورت کنید.

پس به طور خلاصه، عدم تحمل غذایی یک مشکل گوارشی است که به واسطه خوردن یک ماده غذایی یا یک گروه غذایی خاص رخ می دهد. عدم تحمل غذایی با یک آلرژی غذایی فرق دارد زیرا موجب یک واکنش ایمنی به یک ماده غذایی یا گروه غذایی خاص نمی گردد. این به معنای آن است که سیستم ایمنی بدن شما تحریک نشده و از این رو یک واکنش هیستامینی را رقم نمی زند. در شرایطی که نفخ و گاز دو عارضه جانبی شایع در عدم تحمل غذایی هستند، یک عدم تحمل غذایی می تواند موجب واکنش های غیرمعمول دیگر نیز بگردد.

منبع: BUZZLE

منبع: راسخون