خبرنگاران تشخیص زودهنگام، زمان طلایی درمان آلزایمر - وبلاگ راضانی

معصومه صالحی روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار حوزه آموزش و دانشگاه خبرنگاران اضافه کرد: مداخلات و برنامه های درمانی مختلفی وجود دارند که می توانند با تشخیص به موقع و در مراحل اولیه بیماری آلزایمر موثر واقع شوند. با تشخیص زودهنگام و اقدامات به موقع می توان از تاثیرات منفی اقتصادی و بار هزینه های تحمیل شونده بر جامعه و سیستم های خدماتی و حمایتی کاست.

وی گفت: در حال حاضر، بسیاری از افراد با علائم آلزایمر (اختلال شناخت و حافظه) دیر تشخیص داده می شوند. این مسئله موجب تاثیر قابل ملاحظه در درمان می شود که فاصله درمانی زمان از دست رفته را ایجاد می کند و دسترسی این افراد به اطلاعات، درمان و مراقبت، خدمات حمایتی محدود شده و مسائل بسیاری را برای همه افراد درگیر از مبتلایان به آلزایمر گرفته تا خانواده ها، مراقبان و سیستم های سلامت و بهداشت ایجاد می کند.

صالحی ادامه داد: در بیش از دو سوم افراد مبتلا به آلزایمر، بیماری تشخیص داده نمی شود و تشخیص ندادن بیماری موجب تقویت باورهای غلط مانند نسبت دادن فراموشی به سالمندی و کهولت سن شده و این باور موجب می شود که این تصور غلط که کاری نمی توان انجام داد پا برجا بماند.

وی تاکید کرد: مداخلات درمانی و مراقبتی مانند دارو و روانشناسی حتی در مراحل اولیه بروز بیماری می تواند موثر و کارساز باشد و موجب بهبود اختلال شناختی، حفظ استقلال فردی و کیفیت زندگی بیمار می شود.

رییس انجمن آلزایمر ایران با بیان اینکه حمایت و برگزاری جلسات مشاوره برای مراقبان و سالمندان می تواند موجب بهبود خلق و خو و کاهش فشار روانی ناشی از بیماری آلزایمر شود، گفت: این امر می تواند بستری شدن و یا سپردن افراد مبتلا به آسایشگاه و خانه های سالمندی را به تعویق اندازد.

صالحی شرح داد: مطالعات جهانی نشان می دهد تشخیص زود هنگام آلزایمر می تواند موجب صرفه جویی در هزینه ها به میزان 10 هزار دلار به ازای هر فرد شود و مطالعات و تحقیقات بیشتری روی درمان های جدید صورت گیرد.

وی با بیان اینکه سنین پایین تر از 65 سال در کشور دچار آلزایمر می شوند، گفت: این بیماری در زنان 6 درصد بیشتر از مردان است که این موضوع مربوط به طول عمر زنان است و باید برنامه های مراقبتی و پیشگیری از فرایند افزایش آلزایمر گسترش یابد.

صالحی شرح داد: هر فرد مبتلا به آلزایمر ماهانه حدود چهار میلیون تومان هزینه درمان دارد. گسترش خدمات گفتاری، حمایتی و پیشگیری و اطلاع رسانی و آگاهی به مردم در مورد عوامل ایجاد آلزایمر و بهبود کیفیت زندگی می تواند از افزایش هزینه های ناشی از این بیماری جلوگیری کند.

بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، تعداد 46.8 میلیون نفر در جهان با دمانس زندگی می کنند که هر 20 سال، این رقم دو برابر می شود؛ به طوری که در سال 2030 به 74.7 میلیون نفر خواهد رسید.

سال 2050، تعداد 131.5 میلیون نفر در جهان با دمانس زندگی خواهند کرد که 68 درصد این بیماران در کشورهای با درآمد کم و یا متوسط خواهند بود.

حدود 700 هزار نفر در ایران به این بیماری مبتلا هستند و در واقع هر هفت دقیقه یک نفر در کشور به بیماری آلزایمر دچار می شود که در صورت تداوم فرایند فعلی، در 20 سال آینده دو میلیون و 500 هزار نفر مبتلا خواهند شد.