مثلث غرامت استرا، مارک، گابریل - وبلاگ راضانی

به گزارش خبرآنلاین، در سال های اخیر پرونده مربیان و بازیکنان خارجی به شکل عجیبی دامان فوتبال ایران را گرفته و مسائل بزرگی را ایجاد نموده است. حالا هم سه پرونده باز با غرامت های سنگین انتظار تیم های ایرانی را می کشد؛ استراماچونی برای استقلال، کالدرون برای پرسپولیس و البته مارک ویلموتس برای فدراسیون فوتبال.

کمتر وکیل و مسئول حقوقی در فوتبال ایران است که امیدی به این پرونده ها داشته باشد و تنها کوشش مسئولان گرفتن وقت و کم کردن مقدار پرداختی است. شاید در مورد مورد اول احتمال موفقیت وجود داشته باشد، اما درباره کاستن از مبلغ پرداختی خیلی بعید به نظر می رسد.

بیکاری پردرآمد!

یکی از علامت سوال هایی که در مورد این پرونده به وجود می آید این است که چرا این مربیان و حتی بازیکنان خارجی بعد از ترک ایران راهی هیچ تیمی نمی شوند؟ پاسخ کاملا روشن است. آن ها ترجیح می دهند تا خاتمه قراردادی که داشتند بیکار بمانند تا بتوانند غرامت کامل خود و البته سود آن را دریافت نمایند.

در روز های اخیر حضور استراماچونی در الغرافه قطر قطعی شد دقیقا در همان زمانی که خاتمه قرارداد فسخ شده اش با استقلال بود. حالا استراماچونی که در این یک سال و نیم استراحت می کرد می تواند پول کامل خود را از استقلال بگیرد. این اتفاق برای کالدرون و ویلموتس هم اتفاق افتاده و هیچ یک از آن ها در هیچ تیمی مشغول به کار نشدند چرا که طبق قوانین نه مربیان و نه بازیکنان نمی توانند در یک تاریخ از دو تیم دستمزد بگیرند.

نکته دیگر این است که اگر بازیکن یا مربی با تیمی فسخ نموده باشد در صورتی که با تیم نو قرارداد امضا نمایند مبلغ دستمزد نوش از غرامتی که در انتظار او است کم می گردد برهمین اساس ترجیح می دهند یا بیکار بمانند یا اینکه مبلغ کمتری قرارداد ببندند.

یعنی اگر یک بازیکن خارجی با پرسپولیس یا استقلال 700 هزار یورو قرارداد امضا نموده باشد و بعد از فسخ راهی تیمی گردد؛ کوشش می نماید که دستمزد کمتری بگیرد؛ مثلا 100 هزار یورو. طبق قانون 100 هزار یورو از مبلغ 700 هزار یورو کسر می گردد و غرامت باشگاه قبلی 600 هزار یورو می گردد. درواقع در چنین شرایطی به سود باشگاه هاست که فرد فسخ نماینده با مبلغ بالایی راهی تیم دیگری گردد، اما گویا خارجی ها زرنگ تر از آن هستند که چنین کاری را صورت بدهند.

فدراسیون فوتبال ایران هم با دانستن همین حربه در دادگاه عالی ورزش خاطرنشان کرد که ویلموتس پیشنهاد کاری داشته و برای گرفتن غرامت از ایران این درخواست ها را رد نموده تا بتوان مقدار محکومیت خود را کم کند. خیلی بعید به نظر می رسد که CAS این موضوع را بپذیرد چرا که هیچ شخصی نمی تواند ثابت کند دلیل رد درخواست ها این موضوع بوده است. کاری که استراماچونی انجام داد و کالدرون هم تکرارش کرد.

اقدام نادرست، اما کاملا قانونی!

در نگاه اول اقدام ویلموتس و حتی استراماچونی و کالدرون شرافتمندانه نیست، اما زمانی که مسئولان بدون هیچ آگاهی و اطلاعی قرارداد امضا می نمایند و به راحتی زیر قرارداد خود می زنند و دستمزد ها را پرداخت نمی نمایند، خارجی ها هم به این شکل تلافی می نمایند و بدون اینکه کاری انجام داده باشند پول می گیرند. در دنیای حرفه ای تجارت و کسب و کار که فوتبال هم جزو آن به شمار میرود خبری از رفاقت و چشم بستن روی قرارداد ثبت شده و جود ندارد و به همین دلیل است که خارجی هایی که به فوتبال ایران می آیند به صورت کامل در پی دستمزدهایشان هستند.

به نظر می رسد مسئولان تصور کردند که قرارداد خارجی ها هم به مانند بازیکنان داخلی فقط چند جمله روی کاغذ است و به راحتی می توانند آن را بالا ببرند و در نهایت هم بگویند نداریم! هرچند نمی توان این موضوع را نادیده گرفت که مسئولان وقت با توجه به اینکه می دانستند زمان پرداخت دستمزد به عمر مدیریت آن ها قد نمی دهد این کار را کردند و حالا هم نه کسی با مدیرعاملان وقت پرسپولیس و استقلال کار دارد و نه با مدیران قبلی فدراسیون.

سوتی یا گول زدن با یک قانون من درآوری!

زمانی که ماجرای مارک ویلموتس در رسانه ها منعکس شد و فسخ کاملا اجرا شده بود مهدی تاج و دیگر مسئولان وقت فدراسیون خاطرنشان کردند که، چون مارک روی نیمکت ایران مقابل عراق نشسته پس نمی تواند ادعایی در مورد دریافت غرامت کند، اما به نظر می رسد این یک اشتباه بوده است. حال اینکه تاج اشتباه نموده یا برای خوشایند رسانه ها این قانون را از خودش خاطرنشان کرد تعیین نیست، اما هرچه هست درخصوص پرونده ویلموتس کار او حسن نیت درنظر گرفته شده است!

حتی کالدرون هم با وجود پرداخت نشدن دستمزدش خاطرنشان کرد که به خاطر شرافت و وجدان کاری تا نیم فصل در پرسپولیس مانده است؛ بنابراین این ادامه همکاری بعد از پرداخت نشدن دستمزد ها به ضرر فرد مدعی نیست!