پژوهش های MIT راز مورمور شدن وقتی تحت تاثیر موسیقی یا سخنرانی یا هر چیزی که حس زیبایی شناسی مان را تحریک کند، آشکار کرد - وبلاگ راضانی

آنالیز علمی مورمورها شدن های زیبایی شناختی

تحقیقی که به وسیله پژوهشگران MIT Media Lab با همکاری دانشگاه بار-ایلان و موسسه مطالعات پیشرفته آگاهی انجام شد، به مکانیزم های احساسی و فیزیولوژیکی روی مورمورهای زیبایی شناختی متمرکز شده. در این تحقیق، برای بیش از 600 شرکت نماینده با انواع فیلم ها، آهنگ ها و سخنرانی ها از پایگاه داده ChillsDB که به عنوان منابع القای مورمور شناخته می شوند، پخش شد. نتایج نشان داد که شرکت نمایندگانی که تجربه مورمور را گزارش دادند، شدت احساسی و خوشایندی بیشتری را نسبت به دیگران تجربه کردند.

نحوه انجام تحقیق

در این مطالعه، شرکت نمایندگان ویدیوهای برتر از ChillsDB را مشاهده کردند که شامل محرک های مختلفی در سه دسته موسیقی، فیلم و سخنرانی بودند. از شرکت نمایندگان خواسته شد هرگاه که در طول ویدیو احساس مورمور کردند، دکمه ای را فشار دهند. پس از مشاهده ویدیو، شرکت نمایندگان تجربه خود را از نظر خوشایندی (valence) و شدت احساسی (arousal) در مقیاس پنج رتبه ای ارزیابی کردند.

نتایج و یافته ها

نتایج نشان داد که کسانی که مورمور تجربه نموده بودند، مقدار خوشایندی و شدت احساسی بسیار بیشتری را نسبت به دیگران گزارش دادند. این یافته ها نشان می دهد که تجربه مورمور شدن تأثیر قابل توجهی بر ارزیابی احساسی ما از محرک ها دارد.

به بیان ساده تر، هنگامی که ما مورمور می شویم، پاسخ احساسی ما به آنچه تجربه می کنیم، شدیدتر و مثبت تر می گردد. این پدیده اهمیت سیگنال های درونی بدن (interoceptive signals) در شکل گیری ادراکات و فرآیندهای تصمیم گیری ما را برجسته می نماید.

نقش دوپامین در مورمورهای زیبایی شناختی

این مطالعه بعلاوه به نقش دوپامین، یک میانجی عصبی شیمیایی یا نوروترانسمیتر حیاتی برای احساسات پاداش و لذت، در تجربه مورمورهای زیبایی شناختی را آنالیز کرد. پژوهشگران دریافتند که فعالیت عصبی مرتبط با مورمور شباهت هایی با الگوهای مشاهده شده در حالات سرخوشی ناشی از بعضی داروها دارد. این شامل نورون های ناحیه تگمنتال شکمی (ventral tegmental area) می گردد که به هیپوکامپ (hippocampus) سیم کشی عصبی دارند و نیز با غیرفعال سازی آمیگدال (amygdala)، کورتکس اوربیتوفرونتال (orbitofrontal cortex) و کورتکس پره فرونتال ونترو-مدیال (ventromedial prefrontal cortex) که همه در پردازش احساسی نقش دارند، همبستگی دارد.

کاربردهای مورمورهای زیبایی شناختی در محیط کار

فراتر از حوزه علوم اعصاب و سلامت روانی، نتایج این مطالعه به زندگی روزمره و حتی محیط های کاری ما نیز قابل تعمیم است. تصور کنید اگر محیط های کاری ما بتوانند به طور منظم لحظات الهام بخشی ایجاد نمایند که ما را مورمور کند. چنین تجربیاتی می تواند نحوه ادراک ما از کار و همکارانمان را تغییر دهد و به افزایش انگیزه و رضایت شغلی منجر گردد.

در یک محیط اداری سنتی، ایجاد این لحظات ممکن است شامل سازمان دهی سخنرانی های الهام بخش، جلسات موسیقی یا حتی رویدادهای غافلگیرنماینده باشد که یکنواختی روزمره را می شنمایند. این تجربیات می توانند حس جامعه و احساسات مشترک را تقویت نمایند و روحیه کلی محیط کار را بهبود بخشند. با این حال، این چالش در دورکاری مهم تر می گردد، جایی که ایجاد تجربیات خودجوش و غوطه نماینده دشوارتر است.

برای تیم های دورکار، استفاده از فناوری برای ایجاد رویدادهای مجازی که پاسخ های احساسی قوی را القا می نمایند می تواند کلید باشد. فناوری های واقعیت مجازی و افزوده (virtual reality and augmented reality)، راه های ممکن برای شبیه سازی تجربیات غوطه ورانه ای هستند که می توانند مورمورها شدن های زیبایی شناختی را تحریک نمایند. جلسات مجازی منظم، کارگاه ها و نشست های خلاقانه نیز می توانند به حفظ حس ارتباط و درگیر بودن احساسی اعضای تیم یاری نمایند.

منبع