معماری طبیعت گرا ؛ تاریخچه، فواید و اصول طراحی - وبلاگ راضانی

جهت دریافت مشاوره خدمات چاپ دیجیتال کاتالوگ از بهترین و مجربترین طراحان کشور همراه ما باشید. از طراحی تا چاپ کاتالوگ های تبلیغاتی حرفه ای را با بهترین قیمت از ما بخواهید.

در معماری طبیعت گرا، هم ساختمان و هم طبیعت بخشی از یک ارگانیسم واحد و به هم پیوسته هستند. به طور کلی می توانیم این نوع گرایش معماری را به معنای ساخت جامعه ارگانیک در نظر بگیریم؛ با خبرنگاران همراه باشید.

معماری طبیعت گرا چیست؟

معماری ارگانیک رویکردی در طراحی است که ساختمان ها، سازه ها و فضای داخلی را با محیط طبیعی آنها پیوند می زند. ایده اصلی این است که افراد بخشی از طبیعت هستند و در هنگام زندگی و کار در محیط های طبیعی، تمایل بیشتری به شکوفایی دارند.

معماری سبز، اگرچه سبکی مدرن در نظر گرفته می گردد، اما بسیار متفاوت از اصول معماری مدرن است که بر ایده هایی مانند فرم و عملکرد تاکید دارد. شکل معماری ارگانیک از طبیعت پیروی می نماید و به اندازه بناهای مستطیل شکل و خنثی که نمونه ای از معماری مدرن هستند، تبعیت نمی نماید.

این سبک از معماری در هر عنصر از ساختمان منعکس می گردد، از متریال گرفته تا نقوش، پنجره ها، درها، کف و مبلمان، هر المان تمایل دارند که خود را در کل ساختمان تکرار نمایند، و آن را طبیعی تر جلوه دهند. به نظر می رسد که هر مؤلفه با یکدیگر ارتباط دارد و این نشان دهنده نظم همزیستی طبیعی است.

معماری ارگانیک با آمیختن فضای داخلی و خارجی و حفظ محیط هارمونیک، کوشش می نماید تا زیستگاه انسان با طبیعت را متحد کند. به طور کلی، معماری طبیعت گرا تقریباً مانند باغی تصور می گردد که بناها به سادگی یکی از عناصر فضای سبز هستند.

تاریخچه معماری ارگانیک

اصطلاح معماری طبیعت گرا نخستین بار توسط معمار مشهور آمریکایی فرانک لوید رایت (Frank Lloyd Wright) در سال 1908 ابداع شد، که رویکرد یکپارچه خود را به عنوان الگویی جدید در معماری توصیف کرد. رایت یک ناظر مشتاق در دنیای طبیعی بود، بنابراین وی برای ایجاد یک اکوسیستم پر رونق و در عین حال پایدار و الهام بخش، به ایجاد سبکی مبتنی بر معیارهای طبیعی دست زد.

رایت در ویسکانسین (ایالتی در آمریکا) و در روستایی ساده متولد شد و دوران نوجوانی خود را در مزرعه عموی خود گذراند. همین حضور مداوم در مزرعه و دیدن محصولات زراعی، مناطق بکر، دره رودخانه ویسکانسین، همه و همه او را مجذوب طبیعت خدادادی کرد. در اینجا بود که رایت آنچه را که بعدها به نام معماری ارگانیک مشهور شد را کشف کرد.

اصول کلیدی معماری طبیعت گرا

در کتاب اصلی فرانک لوید رایت علت معماری که در سال 1908 منتشر شد، چند عنصر مهم معماری سبز به شرح زیر شرح داده شده است:

• سادگی و تحول از خصوصیات مهم برای ارزیابی ارزش معماری است. بنابراین، احتیاج به ساده سازی طراحی سازه، محدود کردن تعداد اتاق های مجزا با بازاندیشی آنها به عنوان فضاهای باز از اهمیت بالایی برخوردار است.
• درها، پنجره ها و مبلمان باید با تزئینات سازه ترکیب شوند.
• ساختمان بومی از محل خود رشد می نماید و به نظر می رسد که بنا توسط خودِ طبیعت ایجاد شده است.
• رنگ مزارع و چوب ها باید الهام بخش از رنگ آمیزی اصلی ساختمان باشد تا زیبایی شناسی طبیعی خود را نشان دهد.
• به حداقل رساندن پارتیشن ها؛ نفوذ هوا و نور باید کل واحد را تحقق بخشند و در ساختمان نفوذ نمایند.
• با برجسته کردن قسمت بالای سطح افقی خانه، بین ساختمان و محیط خارجی ایجاد هماهنگی مهم است.

انواع معماری ارگانیک

اخیراً، گرایش های جدید معماری طبیعت گرا با عناوینی همانند: معماری بیوکلاتیک، معماری پایدار، معماری باستان شناسی، معماری جایگزین و معماری زیست محیطی (یا زیست شناسی) ایجاد شده اند تا از طبیعت به عنوان منبعی برای الهام استفاده نمایند.

این گرایش های نوین معماری به دنبال ایجاد ارتباطی بنیادین با ذات طبیعت هستند که ریشه در روان آدمی دارند. هدف آنها هماهنگی بین انسان، فناوری و طبیعت است؛ به عنوان مثال در طراحی، اجرا و مدیریت یک ساختمان سبز، مبنا توجه به سازه به عنوان بخشی از عناصر طبیعی است.

اما ستون فقرات هر یک از این انواع گرایش ها، همواره معماری ارگانیک خواهد بود، که می تواند به عنوان مادر کلیه این سبک های معماری شناخته گردد.

نمونه های مشهور معماری طبیعت گرا

در زیر چند نمونه از بهترین آثار این گرایش معماری را معرفی می کنیم:

خانه روبی (Robie House)

این ساختمان در شیکاگو و در سال 1909 توسط فرانک لوید رایت ساخته شد. سقف چندگانه این بنا نه تنها از فضای داخلی محافظت می نماید، بلکه بر میزان و حجم ساختمان نیز تأکید دارند.

در اینجا، رایت تسلط خود را در ساختار سبک Prairie نشان می دهد (پلان باز، خطوط افقی، متریال بومی و وجود درختان معدود). رایت همچنین سیستم های مکانیکی و برقی را که در مناطق داخلی بنا نمایان می شوند را نیز طراحی کرد. در طرح اصلی این اقامتگاه هیچ زیرزمینی وجود ندارد.

کازا میلا (Casa Milà)

کازا میلا بین سال های 1905 و 1910 در بارسلونای اسپانیا توسط آنتونی گائودی ساخته و طراحی شد. این ساختمان یکی از بحث برانگیزترین آثار معماری دنیا است، به دلیل وجود بخش های لانه زنبوری و دیوارهای سنگی بیرونی موج دار که ظاهراً از دل زمین بیرون آمده است را نمایان می سازد.

امروزه اسپانیا این بنا را یک نشان افتخار ملی می داند. گائودی یک کاتولیک فداکار بود و در ابتدا برنامه ریزی نموده بود که این ساختمان به عنوان سمبلی معنوی تعریف گردد، اما در عوض برای یک زوج متاهل ثروتمند به نام خانواده ایندیانو ساخته شد. در حال حاضر این بنا کاربری همانند یک آپارتمان دارد.

خانه آبشار (Fallingwater)

در پنسیلوانیا احتمالاً مشهورترین اثر فرانک رایت یعنی خانه آبشار (فالینگ واتر) قابل مشاهده است. اشکال بتونی طناب دار را تصور کنید که به طرز چشمگیری بر فراز یک آبشار آویزان شده اند و توسط سنگ طبیعی در جای خود محکم شده اند.

کف های سنگیِ خشن و استفاده تنها از دو رنگ، به احساس ارگانیک و طبیعی بودن بنا افزوده است. زندگی در این خانه با آبشار در هماهنگی کامل واقع شده است است. با این حال، این آبشار کوچک باعث بعضی از آسیب ها به ساختمان شده است، به همین دلیل در سال 1963 مورد بازسازی نهاده شد.

هانا رزیدنس (Hanna Residence)

این خانه که به عنوان هانا هاوس نیز شناخته می گردد در پالو آلتوی کالیفرنیا واقع شده است. این ساختمان که از چوب و آجر ساخته شده است، به ساکنان اجازه می دهد تا در صورت لزوم، دیوارها را به راحتی جدا و مجدداً در جای خود قرار دهند.

از این ساختمان به عنوان خانه لانه زنبوری یاد می گردد، زیرا در طراحی اش از شش ضلعی به جای هشت ضلعی به عنوان واحدهای ساختمان استفاده شده است. خانه روی تپه ساخته شده است و با مناظر اطرافش در هماهنگی کامل واقع شده است.

کلام آخر

معماری طبیعت گرا باید یک رابطه یکپارچه و همزیستی با طبیعت و معماری باشد. از دیدگاه معماران، محیط یا فرم ساختمان نباید به عنوان المان های مستقل که ادعای تسلط بر یکدیگر را دارند، تعریف شوند. در عوض، نقوش معماری باید در یک رابطه انتزاعی کاملاً با محیط اطراف یکپارچه شوند.

طبیعت با معماری رشد می نماید، همان طور که معماری در هماهنگی با طبیعت در می آمیزد. مدرنیسم در معماری سبز از سال های دور تا به امروز، با فناوری های پیشرفته ساختمانی به سطوح جدید منتقل شده است. معماری معاصر نباید به سبک و گرایشی ثابت بماند، اما ما معتقدیم که باید طبیعت و معماری را با هم ادغام کرد، به معنای ارگانیک ترین اصلاحات که مورد احتیاج است.