چربی شکمی می تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند
به گزارش وبلاگ راضانی، نتایج یک مطالعه نو نشان می دهد که چربی شکمی در بعضی از افراد می تواند به جای ایجاد دیابت، از انسان در برابر ابتلا به آن محافظت کند!
به گزارش ایسنا به نقل از نیواطلس، در حالی که چربی شکمی هنوز به عنوان یک خطر برای سلامتی در نظر گرفته می گردد، داشتن چربی اضافی در ناحیه شکم ممکن است برای بعضی از افرادی که دارای ژن های مناسب هستند، بد نباشد.
به طور سنتی، پزشکان چربی دور کمر را با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط می دانند. تحقیقات نو نشان می دهد که اندازه دور کمر ما تنها بخشی از این معادله است و بعضی از همان ژن هایی که باعث می شوند چربی های شکمی ذخیره کنیم، ممکن است از ما در برابر این بیماری محافظت نمایند.
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده(CDC)، از سال 2017 تا 2020 شیوع چاقی تنها در ایالات متحده تقریباً 42 درصد از جمعیت را شامل شده است. در همین دوره، اندازه دیابت شدید از 4.7 درصد به 9.2 درصد رسیده است.
پژوهشگران به علت شیوع این بیماری، سخت کوشش نموده اند تا با این بیماری که به عنوان شاخص توده بدنی 30 یا بیشتر توصیف می گردد به وسیله روش های مختلف، از جمله کوشش برای رمزگشایی عوامل یاری نماینده موجود در ژن های ما مبارزه نمایند.
بعضی از این تحقیقات به این درک منتهی شده است که بعضی از افراد را می توان به عنوان چاقی سالم متابولیک طبقه بندی کرد. این درک اکنون با مطالعه ای که در دانشگاه ویرجینیا(UVA) صورت گرفته بیشتر شده است.
مت سیولک(Mete Civelek) از مرکز ژنومیک سلامت عمومی دانشگاه ویرجینیا می گوید: شواهد رو به رشدی برای چاقی سالم از نظر متابولیکی وجود دارد. در این شرایط، افرادی که معمولاً به علت چاق بودن در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و دیابت هستند، در واقع از اثرات نامطلوب چاقی خود محافظت می شوند.
سیولک و گروهش کشف کردند که از میان صدها ژن موجود در بدن ما که می توانند منجر به چاقی شکمی شوند، پنج مورد از آن ها نیز از ابتلا به دیابت نوع 2 محافظت می نمایند. افرادی که به این ژن ها مجهز هستند، عکس آن چیزی را که پزشکی مرسوم نشان می دهد، تجربه می نمایند. این یعنی آنها می توانند چربی شکمی قابل توجهی داشته باشند، اما همچنان خطر ابتلا به دیابت را به اندازه قابل توجهی کمتر تجربه نمایند.
سیولک می گوید بر اساس این یافته ها، پزشکان نه تنها باید به اندازه گیری دور کمر و باسن به عنوان پیش بینی نماینده وضعیتی به نام سندرم متابولیک بپردازند که نه تنها خطر دیابت، بلکه حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد، بلکه ژنتیک را نیز باید آنالیز نمایند.
البته این یافته ها به این معنا نیست که چربی شکمی مسئله ای ندارد، زیرا هنوز یک عامل خطر جدی برای بیماری های قلبی عروقی محسوب می گردد، بلکه بر اساس یافته های این مطالعه، تنها درصد کمی از افراد دارای کد ژنتیکی مناسب برای بهره مندی از مزایای مربوطه از چربی دور کمرشان هستند.
این مطالعه می تواند راه هایی را برای یافتن راهکار های ژنتیکی که می توانند به پزشکان در مبارزه با این بیماری در آینده یاری نمایند و بعلاوه پیوستن به کوشش های دیگر مانند هیدروژل ها، نانوذرات ضد چربی تزریقی و غیره ارائه کند.
سیولک می گوید به نوبه خود به آنالیز پدیده چاقی سالم از نظر متابولیکی ادامه خواهد داد.
وی اضافه کرد: اکنون باید مطالعات خود را بر روی زنان و افراد با مشخصات ژنتیکی مختلف توسعه دهیم تا حتی ژن های بیشتری را که از نظر متابولیک زمینه ساز پدیده چاقی سالم هستند، شناسایی کنیم. ما قصد داریم بر اساس یافته های خود آزمایش های بیشتری را برای شناسایی بالقوه یک هدف درمانی انجام دهیم.
منبع: فرارو