هواپیما، مقصر بزرگ مرگ مردم با ویروس کرونا! - وبلاگ راضانی

در روز 7 بهمن 98 گزارش شد که تعداد قربانیان ویروس مرگبار کرونا در چین به 80 نفر افزایش یافت و حدود 3 هزار نفر نیز با علائم این بیماری تحت مراقبت های پزشکی قرار دارند. علاوه بر چین، وجود علائم مبتلا به این ویروس در کشور های دیگر از جمله در انگلیس، اسکاتلند، پرتغال، آلمان، ایالات متحده، کانادا و فرانسه نیز دیده شده است که ناشی از مسافران چینی به آن کشورهاست.

ویروس تازه ای در منطقه ای از چین شیوع پیدا نموده که تا کنون جان ده ها نفر را گرفته است. با نگاهی به گذشته متوجه خواهیم شد که بیشتر چنین ویروسهایی از طریق حمل و نقل هوایی منتقل شده اند لذا به نظر می آید که دستگاه های مرتبط با حمل و نقل هوایی باید تمام و کمال به قوانین و مقررات جهانی جهت پیشگیری از ورود این ویروس به کشور توجه کنند

همچنان که سفر های برون مرزی از ویژگی های زندگی مدرن در عصر امروزی مبدل گشته، ضرورت سلامت و بهداشت مسافران در اولویت و از اهمیت خاصی برخوردار است. مسافرانی هواپیما آلودگی های ویروسی را از کشور خود به کشور های دیگر منتقل می کنند. امروزه مسائل مربوط به بهداشت و سلامت مسافران هوایی، اصلی ترین و مهم ترین چالش پیش روی صنعت هوانوردی محسوب می گردد.

دکتر منصور جباری قره باغ حقوقدان ،عضو هیئت علمی دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین الملل هوایی با ذکر این مقدمه به تابناک گفت:به نظر متخصصان، در زمینه شیوع بیماری های واگیردار مانند آنفلانزا، هواپیما اصلی ترین عامل در انتقال سریع ویروس است. به نظر آنان، در هواپیما های مسافربری، بخصوص در قسمت اکونومی، بسیاری از مسافران در جایگاه های تنگ در کنار یکدیگر می نشینند که این امر باعث شیوع سریع بسیاری از بیماری های مسری خطرناک مانند، سل، آنفلانزای مرغی و عفونت های تنفسی می گردد. بسیاری از آلودگی های میکروبی هم به علت تهویه نامطلوب داخل هواپیما شیوع می یابد.

این وکیل دادگستری با بیان اینکه در گذشته هم بار ها اتفاقات مشابهی افتاده است اضافه نمود:در گذشته نیز موارد مشابهی اتفاق افتاده بود. مثلا در اواﯾﻞ ﺳﺎل 1992 ﻣﯿﻼدی، بیماری وبا در ﺑﻮﯾﻨﺲ آﯾﺮس آرژاﻧﺘـﯿﻦ شیوع پیدا کرد. بدنبال آن، این بیماری در کشور های دیگر نیز مشاهده شد.

در اواسط سال 2003 میلادی، شیوع بیماری سارس از کشور چین آغاز گشت و در بیست و شش کشور جهان باعث مرگ 774 تن گشت. هشت هزار نفر در سراسر جهان نیز به این بیماری مبتلا گشتند. در یک مورد، از یک مسافر مبتلا به سندروم تنفسی حاد، بیست و دو نفر از یکصد و نوزده مسافر داخل هواپیما، به این بیماری در حین پرواز مبتلا گشتند.

ضرورت موضوع

ویروس تازه ای در منطقه ای از چین شیوع پیدا نموده که تا کنون جان ده ها نفر را گرفته است. مقامات چین از مردم این کشور خواسته اند به شهر ووهان، محل انتشار این ویروس، سفر نکنند و به ساکنان شهر هم توصیه نموده اند در شهر بمانند. تا کنون ابتلای هزاران نفر به این ویروس گزارش شده است. به غیر از چین مواردی دیگری از ابتلا به این بیماری در تایلند، کره جنوبی، ژاپن، تایوان، استرالیا و آمریکا هم مشاهده شده است.اما با نگاهی به گذشته متوجه خواهیم شد که بیشتر چنین ویروسهایی از طریق حمل و نقل هوایی منتقل شده اند لذا به نظر می آید که دستگاه های مرتبط با حمل و نقل هوایی باید تمام و کمال به قوانین و مقررات جهانی جهت پیشگیری از ورود این ویروس به کشور توجه کنند

وی در پاسخ به این سوال که آیا حقوق بین الملل در این زمینه مقرراتی دارد؟ گفت:حقوق بین الملل عمومی به مسائل مربوط به حوزه سلامت و بهداشت عمومی، دقت و توجه خاصی داشته است. از قرن نوزدهم به بعد شیوع بیماری های مسری در سطح بین المللی کنترل گشت. علاوه بر سازمان بهداشت جهانی که وظایف خاصی در این زمینه دارد، سازمان های دیگری هم وظایفی دارند.

جباری قره باغ درباره مقررات خاصی که برای شرکت های هواپیمایی یا سازمان های هواپیمایی وضع شده است گفت:سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) به مسائل مربوط به حوزه سلامت و بهداشت که تاثیر بسزایی در ایمنی مسافران هوایی دارد، توجه خاصی نموده است. امروزه ما شاهد وجود سیستم های نظارتی زیادی هستیم که طیف گسترده ای از مسائل مربوط به حوزه سلامت و بهداشت عمومی از قبیل: پیشگیری از شیوع بیماری های مسری تا مسائل مربوط به حوزه سلامت و بهداشت هواپیمایی از جمله ضدعفونی درون هواپیما را مورد توجه و بررسی قرار می دهد.مسائل مربوط به سلامت و بهداشت مسافران هواپیما، از طریق سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو)، یاتا و انجمن بین المللی فرودگاه ها تهیه و تدوین گشته است.

وی درباره سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) و شرح وظایف او شرح داد:همه کشور های جهان (293 کشور) به کنوانسیون هواپیمایی کشور (شیکاگو) و ضمایم آن پیوسته اند لذا این کنوانسیون و ضمایم آن برای کلیه کشور های جهان الزام آور است. ایکائو، مقررات، استاندارد ها و توصیه های پیشنهادی متعددی در خصوص سلامت و بهداشت مسافران هوایی در اجرای ماده 44 کنوانسیون 1944 شیکاگو ایجاد نموده است. ماده 44 این امکان را برای ایکائو فراهم می کند تا مسائل مربوط به ایمنی و برنامه ریزی در راستای رشد سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری در سراسر جهان را با فراق بال بیشتری تدوین و توسعه دهد.ماده 14 کنوانسیون شیکاگو کشور های متعاهد را به پیشگیری از شیوع امراض مسری مانند وبا، آبله، تب زرد، طاعون و تیفوس که از طریق سیستم ناوگان حمل و نقل هوایی شیوع پیدا می کنند ملزم نموده است.

این استاد دانشگاه اضافه نمود:بر ﻃﺒﻖ ﻣﻔﺎد ﻣﻮاد 37 و 38 ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﺷﯿﮑﺎﮔﻮ، اﯾﮑﺎﺋﻮ مسئول ﺗـﺪوﯾﻦ و اﺟﺮای اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎ و ﻃﺮح ﻣﯽ ﻫﺎی ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی ﻣﺴﺌﻮل می ﺑﺎﺷـﺪ. اﯾـﻦ اﺳـﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎ ﻧـﻮزده ﺿـﻤﯿﻤﻪ ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﺷﯿﮑﺎﮔﻮ را ﺷﺎﻣﻞ می ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎری از حوزه های هوانوردی از ﺟﻤﻠﻪ ﺻـﻼﺣﯿﺖ ﭘﺮﺳﻨﻞ هواپیما، ﺗﺴﻬﯿﻞ در اﻣﻮر ﻫﻮاﻧﻮردی، و اﯾﻤﻨﯽ ﭘـﺮواز را ﭘﻮﺷـﺶ می دهند. ﺿﻤﯿﻤﻪ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ای در ﺧﺼﻮص ﻧﺤﻮه ﺣﻤﺎﯾﺖ و ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﻮزه ﺳـﻼﻣﺖ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻫﻮاﯾﯽ وﺟﻮد ندارد، اﻣﺎ در ﺿـﻤﺎﯾﻢ ﻣﺨﺘﻠـﻒ می توان در اﯾـﻦ ﺧﺼـﻮص دستورالعمل هایی را ﯾﺎﻓـﺖ. برای نمونه بند های D. و E. از ﺑﺨـﺶ دوم ﺿـﻤﯿﻤﻪ ﺷـﻤﺎره 9 ﮐﻨﻮاﻧﺴـﯿﻮن ﺷﯿﮑﺎﮔﻮ، ﯾﮏ ﻣﻌﯿﺎر ﮐﻠﯽ را در راﺳﺘﺎی ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﯽ ﻧﻤﻮدن ﻣﺤـﯿﻂ داﺧﻠـﯽ هواپیما ﺗﻌﯿـﯿﻦ نموده است. بند E. از بخش هشتم این ضمیمه مربوط به اجرای ﻣﻘﺮرات و دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ بین المللی در حوزه ﺑﻬﺪاﺷﺖ می باشد. اﺳﺘﺎﻧﺪارد 12/8 ﺑﯿـﺎن ﻣـﯽ دارد ﮐﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻋﻀﻮ ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﺑﺎﯾﺪ از ﻣﻘﺮرات ﺟﺎری در ﺧﺼﻮص دﺳـﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻫـﺎ و ﻣﻘـﺮرات ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ مربوط به ورود و ﺧﺮوج ﻣﺴﺎﻓﺮان و ﻣﺤﻤﻮﻟﻪ ﻫﻤﺮاه آﻧﻬﺎ و کلیه ﻣـﻮاردی ﮐـﻪ ﺗﻮﺳﻂ سازمان بهداشت جهانی منتشر شده است، تبعیت کنند.

ضمیمه 9 کنوانسیون شیکاگو همچنین به امکانات و تسهیلات موجود در فرودگاه ها در رابطه با حوادث غیرمنتظره در حوزه سلامت و بهداشت عمومی، اجرای دستورالعمل های بهداشتی بین المللی و برنامه توسعه سلامت و بهداشت ملی ارتباط دارد.

ضمیمه 14 کنوانسیون به تاسیس مراکز فوریت های پزشکی در فرودگاه ها مربوط است تا بتوانند در مواقع اضطراری سریعا به ارائه خدمات پزشکی اقدام کنند.

وی در ادامه گفت:ایکائو قطعنامه هایی هم در این زمینه تصویب نموده است. قطعنامه شماره A35-12 مجمع عمومی ایکائو به پیشگیری از شیوع امراض مسری از طریق سیستم حمل و نقل هوایی مربوط است. این قطعنامه تاکید می کند که پیشگیری و مراقبت از سلامت و بهداشت مسافران در پرواز های بین المللی از ارکان ضروری ایمنی در صنعت حمل و نقل هوایی محسوب می گردد. با اجرای ماده 14 آن، می توان به نقش مهم ایکائو در پیشگیری از شیوع بیماری های مسری پی برد. نمونه قابل توجه در این خصوص، ایفای نقش ایکائو در زمان شیوع بیماری سندروم تنفسی حاد بود. در آن زمان ایکائو، جلسه ای را در ماه جولای 2003 میلادی برگزار نمود که منجر به تهیه و تصویب هشت مقرره پیشنهادی برای فرودگاه ها در جهت پیشگیری از شیوع بیماری سندروم تنفسی حاد گشت. از آن به بعد، این مقررات در زمینه پیشگیری از شیوع بیماری سندروم تنفسی حاد مورد استفاده واقع شده و فرودگاه ها را به منظور برنامه ریزی در جهت مبارزه با شیوع مجدد آن یاری نمود.

ایکائو یک بخش تخصصی به نام بخش پزشکی هواپیمایی دارد. در این بخش مسائل مربوط به سلامت و بهداشت مسافر مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد.

ایکائو در سال 2003 میلادی طرحی را مشابه طرح بیماری سارس در راستای همکاری و هماهنگی با اتحادیه بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا)، سازمان بهداشت جهانی و شورای بین المللی فرودگاه ها تدوین نمود تا کشور های عضو کنوانسیون بتوانند برای جلوگیری از شیوع بیماری آنفلانزا در زمان وقوع، تدابیر لازم اتخاذ کنند.

جباری قره باغ درباره اتحادیه حمل و نقل بین المللی هوایی (یاتا) و شرح وظایف مرتبط به آن هم گفت:مسایل مربوط به حوزه سلامت و بهداشت مسافران هوایی از طرف یاتا هم مورد توجه و تاکید قرار گرفته است. یاتا سعی می کند با ارائه دستورالعمل ها و فعالیت های پیشنهادی معین، چارچوب معینی را در خصوص حوزه سلامت و بهداشت مسافران برای شرکت های هواپیمایی ایجاد نماید.

کتابچه راهنمای پزشکی یاتا راهنمای خوبی است و متخصصین آن با نظرات کارشناسانه خود در این کتابچه، متصدیان حمل و نقل هوایی را در راستای کنترل مسائل مربوط به سلامت و بهداشت مسافران هواپیما یاری می کنند. یک تیم از کارشناسان که تحت عنوان گروه مشاوره پزشکی فعالیت می نمودند در راستای رسیدگی به مسائل پزشکی در سامانه حمل و نقل هوایی دستورالعمل هایی را برای دست اندرکاران حوزه صنایع هوایی و سهامداران این حرفه توصیه و پیشنهاد نمودند.

ﯾﺎﺗﺎ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎﯾﯽ در ﺣـﻮزه ﺳـﻼﻣﺖ و ﺑﻬﺪاﺷـﺖ ﺑـﺮای ﺧﺪﻣـﻪ ﻫﻮاﭘﯿﻤـﺎ و ﮐﺎرﮔﺰاران در اﻣﺮ ورود و ﺧﺮوج ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺗﻬﯿﻪ و ﺗﺪوﯾﻦ ﻧﻤﻮده، ﺗﺎ ﺿﻤﻦ رﻋﺎﯾﺖ ﻣﻘـﺮون ﺑـﻪ ﺻﺮﻓﻪ و ﻣﻌﻘـﻮل ﺑـﻮدن از ﻧﻈـﺮ اﻗﺘﺼـﺎدی، ﺑـﺎ ﺷـﯿﻮع ﺑﯿﻤـﺎری ﻫـﺎی ﻣﺴـﺮی ﻣﻘﺎﺑﻠـﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ. دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ در ﺣﻮزه ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻣﺴﺎﻓﺮان، ﺧﺪﻣﻪ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ را ملزم می کنند ﺗـﺎ با ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ با ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﻣﺴﺮی ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻣﻈﻨـﻮن ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم را ﺑﻌﻤﻞ آورﻧﺪ. ﺑـﺮای ﻣﺜﺎل در ماه جولای 2005 ﻣﯿﻼدی، ﯾﺎﺗﺎ، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ دﻣﺎﺳـﻨﺞ ﺑـﺮای اﻧـﺪازه ﮔﯿـﺮی درﺟـﻪ ﺗـﺐ و اﻟﺘﻬﺎب در ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ را ﺗﺎﮐﯿﺪ ﮐﺮد تا در ﮐﯿﺖ ﻫﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎﯾﯽ ﺟﻬﺖ اﺳـﺘﻔﺎده ﻗـﺮار داده گردد. ﺗﺐ ﯾﮑﯽ از نشانه های امراض مسری است. ﺻﺪور دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اﺳـﺘﻔﺎده از دﻣﺎﺳـﻨﺞ ﮐﻤﮏ ﺷﺎﯾﺎﻧﯽ در ﮐﺸﻒ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﯿﻤﺎری های ﻣﺴﺮی و پیشگیری از آﻧﻬﺎ می کند.

وی اضافه نمود:در اﯾﻦ ﺧﺼـﻮص ﯾﺎﺗﺎ ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎی دیگر از ﺟﻤﻠـﻪ ﺳـﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺪاﺷـﺖ ﺟﻬـﺎﻧﯽ ﻣﺸـﺎرﮐﺖ و ﻫﻤﮑﺎری دارد ﺗﺎ ﺳﻄﺢ آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺴﺎﻓﺮان در خصوص جلوگیری از شیوع بیماری های نادر در هواپیما را ارتقاء دهد. یاتا از اﻋﻀﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ از ﺳﻮار کردن ﻣﺴﺎﻓﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﻣﺴﺮی ﻣﺒﺘﻼء ﻫﺴﺘﻨﺪ، ممانعت به عمل آورند. ﯾﺎﺗـﺎ ﻣﻘـﺮرات ﭘﯿﺸـﻨﻬﺎدی ﻣﻌﯿﻨـﯽ را در ﺧﺼـﻮص ﺣﻤـﻞ و ﻧﻘـﻞ ﻣﺴﺎﻓﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری مسری ﻣﺒﺘﻼ شده اند را در کتابچه راهنمای مربوطه تدوین نموده است. این مقررات در ﺻﻮرﺗﯽ اﺟﺮا می ﺷﻮند ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ هواپیمایی ﻋﻀـﻮ ﯾﺎﺗـﺎ، ﺳـﻬﻮا یک مسافر مبتلا به بیماری مسری را سوار نموده باشد.

وی با بیان اینکه مسلما سازمان بهداشت جهانی دستورالعمل های متعددی در خصوص جلوگیری از شیوع بیماری ها دارد گفت: علاوه بر آنها، این سازمان دستورالعمل هایی هم در ارتباط با هواپیما تهیه نموده است. در سال های 1995 و 1997 میلادی، سازمان بهداشت جهانی دستورالعمل هایی در راستای یکپارچه سازی شیوه های مورد استفاده در ضدعفونی هواپیما ها تهیه و تدوین نموده است. ضدعفونی به عنوان طرح بهداشت عمومی در پیوست 3 مقررات بین المللی در حوزه سلامت و بهداشت تهیه و تدوین گشته است.

در سال 1998، سازمان بهداشت جهانی دستورالعملی را در راستای پیشگیری و کنترل شیوع بیماری سل که بعد ها نیز در سال 2006 و 2008 میلادی مورد اصلاح و بازبینی قرار گرفت، تدوین نمود. این دستورالعمل شامل توصیه هایی ویژه برای مسافران، خدمه پرواز، پزشکان، مسئولین در حوزه بهداشت عمومی و شرکت های هواپیمایی است.

ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ در ﺧﺼﻮص ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺷﯿﻮع ﺑﯿﻤﺎرﯾﻬﺎ در ﻣﺴـﺎﻓﺮت ﻫـﺎی ﻫﻮاﯾﯽ ﺗﺎﮐﯿﺪ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺎ اﯾﻦ فرض که شیوع بیماری های ﻣﺴـﺮی ﺑﻼﻓﺎﺻـﻠﻪ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮد و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﻼﻣﺘﯽ و اﯾﻤﻨﯽ ﺑﺪن را ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻮاﺟﻪ می ﺳﺎزد، ﻃﺮح واﮐـﻨﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﯿﻮع ﺑﯿﻤﺎری های مسری را اجرایی نمود. مقصود از واکنش نسبت به شیوع ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﻣﺴﺮی، آﻣﺎده ﺳﺎزی ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻋﻀـﻮ ﺑـﺮای واﮐـﻨﺶ ﺳـﺮﯾﻊ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ ﺷـﯿﻮع اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﻣﺴﺮی و آﻣﺎدﮔﯽ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ کشور ها ﻃﺒﻖ ﻣﻘﺮرات بین اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ برای ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﻣﺮاض ﻣﺴﺮی می ﺑﺎﺷﺪ.

شورای بین المللی فرودگاه ها نهاد دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد .جباری قره باغ درباره این سازمان گفت:شورای بین المللی فرودگاه ها سهم مهمی را در صنعت حمل و نقل هوایی دارد. هدف این شورا حفظ و توسعه مسائل مربوط به ایمنی، امنیت، محیط زیست سالم، کارآمد و پیشرفت و شکوفایی سیستم حمل و نقل هوایی می باشد. اعضای شورای بین المللی فرودگاه ها در جلسه ای که در ماه فوریه 2006 در سنگاپور برگزار گشت، شرکت نمودند تا پیش نویس دستورالعمل شرکت های هواپیمایی و فرودگاه ها را بر مبنای طرحی که سازمان بهداشت جهانی در برابر بیماری آنفلوانزا تهیه و برنامه ریزی نموده بود، ارائه کنند و همه اعضای خود را به طور یکسان در جریان آخرین اطلاعات موجود قرار دهند. این شورا به طور موقت، دستور العمل های خاصی را تدوین نمود تا بتواند مقامات فرودگاهی را ملزم به همکاری نزدیک با مسئولین دولتی در حوزه بهداشت و سلامت نماید و سعی کرد تدابیر خاصی را در راستای رسیدگی و حل مسئله شیوع بیماری های مسری مانند آنفولانزا و عارضه سندروم تنفسی حاد اتخاذ نماید.به هر حال هواپیما وسیله ای است که امروزه همه مردم از آن استفاده می کنند. سازمان هواپیمایی کشوری ملزم است این مقررات و استاندارد ها را، که از طریق ایکائو تصویب شده اند، رعایت نماید تا از شیوع بیماری ها به کشور های دیگر جلوگیری گردد.

منبع: تابناک