حکایت باغی خشک که میوه&zwnjهای سنگی دارد، تصاویر - وبلاگ راضانی

جهت دریافت خدمات طراحی مدرن ویلا با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. گروه آبان با سالهای تجربه طراحی معماری و ساخت و مشارکت در پروژه های ساختمانی ویلا و باغ کوچک و بزرگ بهترین انتخاب جهت مشاوره و اجرا میباشد.

مهر: درختان کوتاه و بلند این باغ همگی خشک و بی بار، به صورت منظم و با فاصله از هم بدون ریشه در خاک قرار گرفته اند.

سنگ های عظیم و کوچک در نظمی نامعین با سیم های ضخیم و طناب های بلند و محکم از شاخه های این درختان آویزان شده اند و میوه درختان را تداعی می نمایند. درویش خان این باغ را به یاد و به جای باغ واقعی از دست رفته اش ساخته بوده است.

در مورد پیدایش این باغ گفته می گردد که در سال 1340 هجری شمسی، درویش خان اسفندیار پور از کشاورزان و زمین داران منطقه، در جریان اصلاحات ارضی، مقدار زیادی از زمین های خود را از دست می دهد. او که از نعمت تکلم و شنیدن محروم بوده است، به نشانه اعتراض، درخت های خشک شده باغش را با سنگ ها تزئین می نماید.

درویش خان تمام سال های عمر خود را برای ساخت این باغ سنگی صرف کرد و از تکنیک های ویژه ای استفاده نمود که اسرارش ناگفته در دل خاک رفتند. آویزان کردن هر سنگ و احداث هر یک از درختان که طی سال های متمادی به انجام رسید برای شخص درویش خان از معنای خاصی برخوردار بوده است، چرا که هر گاه در زندگی اش اتفاقی روی می داد یک سنگ و درخت جدید بنا می کرد.

برای مثال زمانی که نوه اش به سربازی می رود سنگی گِرد، همانند سری تراشیده، را به درختی آویزان می نماید و در روزهای خاص بنا به تفکرش درختی دیگر را در مورد آن روز برپا می کرد. زندگی درویش خان و باغ سنگی اش دو بار توسط پرویز کیمیاوی به تصویر درآمد. پیکر درویش خان در 90 سالگی در باغ سنگی به خاک سپرده شد.

این باغ در 40 کیلومتری جنوب شرقی سیرجان، روستای میاندوآب، دهستان بلورد قرار گرفته است.